Er zijn een hoop mensen die geïnvesteerd hebben in cryptovaluta. Veel van hen verkopen hun cryptovaluta liever niet wanneer zij geld nodig hebben; zo is het concept van crypto-lending ontstaan. De meeste crypto-lending platforms lenen fiatvaluta en stablecoins uit, met cryptovaluta als onderpand.
Wanneer u uw USDC bij een crypto-lending platform stort, kunt u hier jaarlijks significant meer rente over verdienen dan bij een traditionele spaarbank. Het is voor veel mensen een raadsel hoe deze platforms zulke hoge rentes kunnen uitkeren, en dit schaadt het vertrouwen in deze platforms.
Alle crypto-lending platforms stellen strenge voorwaarden aan hun leningen, zo is het onderpand altijd hoger dan het geleende bedrag.
De eerste manier waarop deze platforms winsten genereren is door fiatvaluta en stablecoins als USDC aan particulieren uit te lenen. De rentes van deze leningen zijn in de regel hoger dan de rentes over USDC die het platform uitkeert aan haar klanten. Deze marge genereert winst, en een deel van deze winst wordt uitgekeerd als rente over stablecoins aan klanten.
Ten tweede lenen de crypto-lending platforms uit aan grote- en institutionele beleggers, onder andere hedgefunds. Deze grote- en institutionele beleggers betalen meer rente dan particuliere afnemers. Hier wordt dus wederom winst gemaakt die aan gebruikers van het platform uitgekeerd kan worden. Daarnaast geven de hoge onderpanden de crypto-lending platforms extra assets om uit te lenen, en dit gebeurt dan ook (wederom tegen een hoger onderpand dan de lening zelf).
De hierboven beschreven mechanismen worden door crypto-lending platforms gebruikt om zichzelf in staat te stellen om rente uit te keren aan hun gebruikers. Niet alle crypto-lending platforms gebruiken precies dezelfde mechanismen. Hierboven zijn twee van de meest gangbare methoden uiteengezet. Sommige platforms doen ook aan handelen in futures contracts om winsten te genereren.
Het overgrote deel van de leningen die platforms aanbieden zijn fiat- of stablecoin leningen. Het grootste deel van het businessmodel van de platforms draait dus om valuta als USD, EUR en GBP en stablecoins als USDT, USDC en TUSD. De vraag naar deze valuta en munten is dus, vanuit de platforms zelf, erg hoog. Daarom liggen de rentepercentages over fiatvaluta en stablecoins hoger dan over cryptovaluta.
Cryptovaluta, en het handelen in cryptovaluta, zijn onderhevig aan een sterke volatiliteit; de markt schommelt sterk en hoogte- en dieptepunten wisselen elkaar af. Circle Consortium, bestaand uit Poloniex (een grote crypto-exchange) en Coinbase (een van de grootste crypto-exchages, en sinds kort een beursgenoteerd bedrijf), speelt in op deze hoge volatiliteit door in 2018 de USD Coin (afgekort naar en uitgedrukt in USDC) te lanceren. Het principe van deze, en van elke andere stablecoin, is dat het gekoppeld is aan de waarde van een ‘echt’ waardeobject, zoals een USD, een EUR of bijvoorbeeld goud en zilver. USD Coin is één-op-één gekoppeld aan de Amerikaanse Dollar.
In tegenstelling tot de grootste stablecoin, USDT, welke tevens ook gekoppeld is aan de Amerikaanse Dollar, loopt USD Coin daadwerkelijk één-op-één mee met de Amerikaanse Dollar, en is elke uitgegeven USDC daadwerkelijk gegarandeerd door een ‘echte’ Dollar als onderpand in reserves. De reserves van USDC zijn regelmatig onderwerp van auditing (accountantscontrole) door Grant Thornton, LLP — vooralsnog bevestigen deze audits telkens de claims van USDC. Een andere manier waarop USDC zich onderscheidt van USDT is dat elke USDC op elk moment daadwerkelijk terug kan worden gewisseld voor een USD.